அறிவுத் தேடலும் - அதன் நோக்கமும் - 01

அறிவு தேடும்போது, குறிப்பாக இஸ்லாமிய வாழ்வியல் அறிவைத் தேடும்போது நமது எண்ணமும் இலக்கும் தூயதாக இருக்க வேண்டும். உலகாயத மற்றும் பெருமை தேடும் நோக்கம் இல்லாமல், இறைதிருப்தி - மறுமை வெற்றி - மனித குலச் சேவை போன்றவையே நோக்கமாகக் கொள்ள வேண்டும்.

▪ அறிஞர்களோடு போட்டியிடல்

▪ அறிவீனர்களோடு வாதாடல்

▪ பணக்காரர்களோடு இணைந்து செல்லல்

▪ ஆட்சியாளருக்கு அடிவருடியாகச் செயல்படல்

▪ பணம் சேகரித்தல், பதவி பெறல் போன்ற நோக்கங்கள் அறவே இருக்கக் கூடாது.

இது,

▪ நிரந்தரமான ஒன்றை அழியும் ஒன்றுக்காக 

▪ உன்னதமான ஒன்றை இழிவான ஒன்றுக்காக

▪ மிகப்பெரிய சொத்தை சிறியதொரு தொகைக்காக விற்பது போன்றதாகி விடும்.

இது உலகியல் அறிவைத் தேடுவதற்கு அனுமதிக்கப்பட்ட ஒன்றாக இருந்தாலும், மறுமைக் கல்விக்கு முற்றிலும் இது பொருந்தி வராது.

நாளை மறுமையில் மூன்று நபர்களது முகஸ்துதி, அவர்களது நற்செயல்களுக்கு எவ்வித கூலியும் இல்லாமல் பண்ணி விடும் என்று நபி ( ஸல் ) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள்.

ஒருவர், தியாகி என மக்களிடம் பெயரெடுக்க தனது உயிரைத் தியாகம் செய்தவர்;

இன்னொருவர், கொடைவள்ளல் என மக்களால் புகழப்படுவதற்காக தான தர்மங்கள் செய்தவர்; மூன்றாமவர், சிறந்த அறிவாளி என பேர் வாங்க வேண்டும் என்பதற்காக அறிவு தேடிய அறிஞர்.

மேலும் நபியவர்கள் சொன்னார்கள் : அறிஞர்களோடு போட்டியிடவோ,

அறிவீனர்களோடு வாதாடவோ, உயர் பதவியில் தேர்வு செய்யப்படவோ

அறிவைக் கற்காதீர்கள். அவ்வாறான நோக்கம் கொண்டவருக்கு நரகம்தான் கிடைக்கும் என்பதாக. 

( இப்னு மாஜா ▪ ஜாபிர் (ரளி))

இன்னும் இறைத்தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இயம்பினார்கள் : இறை திருப்திக்காக கற்க வேண்டிய ஒன்றை உலகாயத நோக்கத்துக்காக கற்பவர் சுவன வாசனையைக் கூட நுகர மாட்டார் என்பதாக.

( அபூ தாவூது)

எதார்த்தத்தில் உலக இன்பங்கள் தடை செய்யப்பட்டதல்ல; நிந்திக்கப்பட்டதுமல்ல. ஏனெனில், இமாம் அபூ ஹனீஃபா [ ரஹ் ] போன்ற மிகப்பெரிய அறிஞர்கள் செல்வந்தர்களாக இருந்துள்ளனர். நபித்தோழர்களில் உஸ்மான் பின் அஃப்பான், அப்துர்ரஹ்மான் பின் அவ்ஃப் ( ரளியல்லாஹு அன்ஹும் ) போன்றோர் செல்வந்தர்களாக இருந்துள்ளனர்.

இன்னும் சொல்லப்போனால் இறைத்தூதர்களில் கூட சுலைமான், தாவூது, யூசுஃப் (அலைஹிமுஸ் ஸலாம்) போன்றோருக்கு நபித்துவமும் ஆட்சியதிகாரமும் இணைந்து வழங்கப்பட்டிருந்தன.

இந்த உலகம் மறுமையின் விளைநிலமாக இருக்கும்போது உலகம் எப்படி நிந்திக்கப்பட்டதாக இருக்க முடியும்? இதனால்தான் அறிஞர் முல்லா அலீ காரி ( ரஹ் ) ஒருவர் இறைதிருப்தியை நாடி அறிவைத் தேடும்போது அவருக்கு உலக ரீதியான வருமானமும் இலாபமும் கிடைப்பதால் அவருக்கு எவ்விதப் பாதிப்புமில்லை என்று கூறியுள்ளார்.

மேலும், யாருடைய எண்ணமும் முயற்சியும் இறைதிருப்தி, மறுமையாக உள்ளதோ அல்லாஹ் அவருக்கு அனைத்தையும் ஒன்றாக அமைத்துக் கொடுத்து, மனதிருப்தியை வழங்கி, உலகம் தானாகவே அவரை நோக்கி வருவதற்கான சூழலை உருவாக்கித் தருவான் என்றும் குறிப்பிடுகிறார்கள்.

அறிஞர் தவ்ரீ (ரளி) கூறுவார் : நாங்கள் அன்று உலகிற்காக அறிவைக் கற்றோம். அது எங்களை மறுமையை நோக்கி இழுத்துச் சென்றது.

ஆனால், நடைமுறையில் பெரும்பாலான மனிதர்கள், முன்னோர்களின் அந்த எண்ணப் பாட்டையில் நடைபோட வில்லை. அவர்கள் சிறுவர்களாக இருந்த போது அவர்களது பெற்றோர்களும் பொறுப்புதாரிகளும் சில பாடங்களில் அல்லது மொத்தப் பாடங்களில் அவர்களது மொத்த மதிப்பெண்கள் பற்றியே பார்க்கப் பழக்கியுள்ளனர்.

இதனால் ஏற்பட்ட பின் விளைவுகள் எவை? நடைமுறை உண்மை அதை நமக்கு இவ்வாறு தெளிவுபடுத்துகிறது.

இந்திய கல்வி நிறுவனங்கள் முன்னேறாமைக்கு என்ன காரணம்?

லண்டனின் 'தி டைம்ஸ்' இதழ் கல்வி நிறுவனங்களின் தரவரிசைப் பட்டியலை சமீபத்தில் வெளியிட்டது. அதில் முதல் 250 இடங்களில் இந்திய கல்வி நிறுவனங்கள் எதுவும் இடம் பெறவில்லை. ஆசிய அளவிலான பட்டியலில் மட்டும் ஒன்பது இந்திய கல்வி நிறுவனங்கள் முதல் 100 இடங்களுக்குள் வந்துள்ளன.

பெங்களூரு இந்திய அறிவியல் கல்விக் கழகம் (ஐ.ஐ.எஸ்.சி.), பஞ்சாப் பல்கலைக்கழகம் ஆகியன இந்திய அளவில் முதல் இரண்டு இடங்களையும், ரூர்க்கி, மும்பை, தில்லி, கரக்பூர், சென்னை ஆகிய ஐ.ஐ.டி.க்கள், அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக் கழகம், ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக் கழகம் ஆகியனவும் ஆசிய அளவிலான தரப் பட்டியலில் மட்டும் இடம் பெற்று முதல் நூறு இடங்களுக்குள் வந்துள்ளன.

உலக நாட்டவர்க்கே கல்வி கற்பித்த இந்தியா, இன்று சர்வதேசத் தரப் பட்டியலில் ஒரு கல்வி நிறுவனத்தைக்கூட முதன்மையான 100 இடங்களுக்குள் கொண்டுவர முடியாதிருப்பது வியப்பளிக்கிறது. சர்வதேச அளவில் இந்திய கல்வி நிறுவனங்கள் முன்னேற முடியாமைக்கு காரணம் கல்வியின் நோக்கம் சரியான திசையில் செல்லவில்லை என்பதையே காட்டுகிறது என்று கல்வியியல் ஆய்வாளர்கள் தெரிவித்துள்ளனர்.

இதைத்தான் ஓர் அறிஞன் எளிமையாக விளங்கும் வகையில் இப்படிக் கூறினான் :

'வானில் பறக்கும் கலையை மனிதன் கற்றுக் கொண்டான், நீரில் நீந்தும் கலையை 

மனிதன் கற்றுக் கொண்டான், ஆனால்...இந்த மண்ணில் சக மனிதர்களோடு

எப்படி நடக்க வேண்டும் என்பதை மட்டும் கற்க மறந்து போனான்' என்பதாக.

அறிவுத் தேடலின் அழகிய நோக்கங்களும் அறிஞர்களின் இனிய கண்ணோட்டங்களும்

▪ தெள்ளிய அறிவும் நன்நடத்தையும் கொண்ட பண்பட்ட மக்களை உருவாக்குவதே கல்வியின் நோக்கம். - மாட்டின் லூதர்,

▪ மனிதனை மனிதனாக வாழ வைப்பதே உண்மைக் கல்வியின் நோக்கம். நல்ல ஒழுக்கத்தை உருவாக்குவதாகவும் மனவலிமையை வளர்ப்பதாகவும், விரிந்த அறிவைத் தருவதாகவும், ஒருவனைத் தனது சுயவலிமையைக் கொண்டு நிற்கச் செய்வதாகவும் இருக்கக் கூடிய கல்வி முறைதான் நமக்கு வேண்டும். - விவேகானந்தர்,

▪ அன்பை உணருதல், அன்பு காட்டுதல் என்றால் என்ன என்று கண்டுபிடித்தல், அன்பு காட்டுதல் என்பவையே கல்வியின் நோக்கம். - இந்திய கல்விச் சிந்தனையாளர் ஜே.கிருஷ்ணமூர்த்தி,

▪ உன்னத மரபுகளையும் அன்பையும் இரக்கத்தையும் ஒருவரிடம் பேணி வளர்க்கவும் முழுமையான வாழ்க்கையை வாழ உதவுவதுமே கல்வியின் நோக்கம். - கல்வியியலாளர் ராதாகிருஷ்ணன்

வெறுமனே நாம் உயிர் வாழ்வதற்காக கற்கக் கூடாது. மாறாக கற்பதற்காகவே 

நாம் உயிர் வாழ விரும்ப வேண்டும் என்று பிரான்சிஸ் பேக்கன் கூறுவார்.

கல்விக்கூடம் என்பது எவ்வளவு பெரிய கட்டிடத்தில் எவ்வளவு பிரமாண்டமான கட்டமைப்பில், எத்தனை பெரிய விளம்பரங்களின் மூலம் அடையாளம் காணப்படுகின்றது என்பது முக்கியம் அல்ல. தரமான நேசிக்கத்தக்க கல்விமுறை, உயரிய நோக்கம் கொண்ட ஆசிரியர்களின் பயிற்று முறை ஆகியவைதான் தரமான கல்வி அறிவை விதைக்க முடியும் என்று டாக்டர் அப்துல் கலாம் குறிப்பிடுவார். 

▪ சிறு வயதிலிருந்து ஒருவனை ஒழுக்கத்தில் பயிற்றுவிப்பது எதுவோ,

▪ எது அவனை ஒழுங்குள்ள பிரஜையாக இருக்கவேண்டுமென்று ஆவலுடையவனாகச் செய்கிறதோ,

▪ எது அந்தப் பிரஜைக்கு நீதி முறையாக ஆள்வதற்கும் ஆளப்படுவதற்கும் தெரியப் பண்ணுகிறதோ, அதைத்தான் கல்வி யென்று நாம் சொல்கிறோம்.

☆ மற்றபடி பணம் சம்பாதிப்பதையோ,

☆ தேகபலத்தை விருத்தி செய்து கொள்வதையோ,

☆ வேறு துறைகளில் பயிற்சி பெறுவதையோ

நோக்கமாகக் கொண்ட எந்தக் கல்வி முறையும்

சிந்தனையற்ற எந்திரம்தான்; மனம் விரிவற்றது தான். இதனைக் கல்வியென்று பெயரிட்டே அழைக்கக் கூடாது என்று பிளேட்டோ கூறுவார்.

ஆக, இவர்களின் இனிய சிந்தனைகள் நமக்கு வெளிக்காட்டுவது, மனிதத்தை மனிதர்களிடம் உருவாக்குவதே உண்மைக் கல்வியின் நோக்கம்.

இலக்கு சரிசெய்யப்பட என்ன செய்ய வேண்டும்?

சிறந்த கொள்கையும் பண்பாடும் நன்னடத்தையும் கொண்டவர்கள் பாடசாலைகள், கலாசாலைகளில் ஆசிரியர்களாக நியமிக்கப்பட வேண்டும். ஆனால் நடைமுறை எதார்த்தம் என்னவாக உள்ளது?

▪ ஓர் ஆசிரியர் சிறந்த இறையச்சமுடையவராக இருப்பார். அவர் மாணவர்களிடையே இறை நம்பிக்கைக்கான பகீரத முயற்சியை மேற்கொள்வார்.

▪ அடுத்த ஆசிரியர் நாத்திகராக இருப்பார்.

▪ அடுத்தவர் சினிமா ரசிகராகவும் இசைப் பிரியராகவும் இருப்பார்

▪ அடுத்தவர் ஊழல், வட்டி, இலஞ்சம், மது போன்றவற்றை சர்வ சாதாரண விசயமாக எடுத்துக் கொள்வார்.

▪ அடுத்த ஆசிரியர் இறைநம்பிக்கைக்கு அப்பாற்பட்ட சித்தாந்தங்களில் பற்றுடையவராக இருப்பார்.

பின்னர் எப்படி கல்வியின் உண்மையான இலக்கை எட்ட முடியும்...? யோசியுங்கள்...!

நன்றி : சமூகநீதி அறக்கட்டளை